GRAUT
- Kva skal me ha til middag, sa han Klaus til ho Aud.
- Graut, sa ho Aud.
- Graut? sa han Klaus.
- Jau, sa ho Aud.
- Korleis skal me eta graut? sa han Klaus.
- Hjå eit trau, sa ho Aud.
- Jau, men då må han væra staut, elles smakar han daudt, sa han Klaus.
- Jau, det ville væra flaut, sa ho Aud. - Men sist vart han litt for saut.
- Jau, men eg likar han saut, sa han Klaus.
- Skal det væra god graut, sa ho Aud, skal han væra staut men ikkje for saut.
- Eg likar saut, staut graut eg, sa han Klaus.
- Då mekkjar eg mykje tomatsaus, sa ho Aud, for då vert han staut.
- Og mykje raud, sa han Klaus.
- Jau, det vert noko raudt med tomatsaus, sa ho Aud.
- Reine NASA-grauten det, med slik saus, sa han Klaus, men det sømer seg bettre for ein astronaut.
- Så du vil ha raud, staut, saut NASA-graut du Klaus, sa ho Aud og tok på seg eit skaut.
- Jau Aud, sa han Klaus, - og i eit trau.
-Ikkje stå der som ein dau sau, Klaus, sa ho Aud.
- Ikkje mjau, Aud, det er flaut, sa han Klaus.
- Du er eit naut, sa ho Aud.
- No ser eg raudt, sa han Klaus, - for eg er ikkje noko naut, men ein astronaut!!
- Vil du verta astronaut, må du eta graut, so sett igong og finn eit trau og ein staur, sa ho Aud.
- Ein staur? sa han Klaus.
- Jau, sa ho Aud, - men ikkje slurpestaur, for grauten vert tjukk og staut og kan ikkje slurpast med slurpestaur. Eg treng ein raurestaur til graut-gryti.
- Jau, sa han Klaus.
